Sabah 05:00 suları..yatak odamın penceresini tırmalayan kedimize bakıp arkamı dönerek uyumaya devam ettim,birazdan kalkacaktım nasılsa namaza,okula biraz daha var diyerek sıradan bir gün diye düşündüm..
Değilmiş..
Pencereye tırmanmalar endişeli endişeli miyavlaması uyutmadı..yataktan kalkıp kahvemi yaptım..bu sefer mutfak penceresine geldi..henüz çocuklar uykuda oldukları için içeriye almak istemedim..son bir kaç gündür havanın ısınmasıyla birlikte geceleri dışarıda olması daha mantıklı geldi..hamile olup karnının ve memelerinin iyice şişmesi ise doğumun yavaş yavaş geldiğini gösteriyordu..evin içinde doğum olur diye paniğe kapılıyordum..
Bu yüzdendi belki de geceleri evden dışarıya çıkartmak sebebi..acıyor kıyamıyordum ama evin içinde de tutamıyordum..
Bu sabahki hali inanılmazdı..acıktığını sandım..halı hazırda verebileceğim bir şey yoktu..yoktan sütlü ekmek dahi iyidir diyerek kasesini önüne koydum..koklayıp uzaklaştı..
Sorun açlık değildi..
Oğlumun odasında okul hazırlığı esnasında çocuk odasının penceresine geldi..bir sağa bir sola gidip duruyordu..
-Bu kedinin nesi var bugün! .demeden edemedim..
Yavrumu okula gönderdikten sonra bilgisayarımı açıp internetten kedilerin doğumları ile ilgili bilgi arayışına girdim..kedi hala pencerede camları tırmalamaya devam ediyor..ben hala anlam veremiyorum bu haline..
Kedilerin doğumları yaklaşınca kuytu sessiz ve olabildiğince az ışıklı sıcak bir yer arayışına girdiklerini,bu yerlerin yatak altları koltuk altları olabilir cümlelerini okuduktan sonra son iki gündür sürekli yatağın altına girip saklanma sebebini de çözmüş oldum..
Pencereyi açıp kedinin evin içine girmesine izin verip hareketlerini gözlemlemeye başladım..evet yatağa doğru yöneldi..kapıyı kapatıp girmesini engelledim..sonra başka bir yere gitti..Her halde burası onun için en uygun yerdi..
Doğum başlayacaktı..bugün olmasa da en kısa sürede..
Peki ne yapabilirdim ki!
Okuduğum bilgiler kediye sakin bir ortam hazırlamayı tavsiye ediyordu..evvela sakin ortam..kendimi kedinin yerine koydum..ister insan olun ister hayvan,bazı durum ve duygular aynıdır..
Boş bir koli vardı içini büyük bir naylon poşetle kapladım üstüne de eski havlular kesip yerleştirdim..
Pencereden giren ışığı azaltmak için panjurları indirdim kediyi kolinin içine yerleştirerek kolinin açık kısmını eski bir yastık ile kapattım..kapıyı çekip odadan çıktım..
Aradan yarım saat belki de daha fazla bir süre geçti..odaya girdiğimde ışık az olduğundan yastığı hafifçe çektiğimde kolide bir şeyler görür gibi oldum,ışığı açtım...yavrulamıştı..
Henüz yeni yeni olmalıydı..ışığı söndürdüm yastıkla kolinin ağzını kapatıp odadan çıtkım..
Doğum aşamalarından son anda az dahi olsa bilgim vardı..bu büyük bir nimetti..
Kediyi yavruları ve koli ile birlikte evin başka bir yerine taşıdım..çocukların ilgi odağı olacağını tahmin ediyorum,her anne gibi her şeyden çok özellikle ilk gününde onlarla baş başa kalmak isteğini ve yalnızlığı tercih edeceğini tahmin ediyorum..
Allah'ın kediye günlerce karnında taşıdığı yavrularını nasıl ne şekilde dünyaya getireceğinden hiç bir haberi olmayan bu canlıyı nasıl yönlendirdiği nasıl ilham ettiği nasıl yardım ettiği kesinlikle ve şüphesiz muhteşem bir gerçekti..
Bu muhteşem gerçek hemen hemen gözlerimin önünde gerçekleşti..
Bizim korkularımızı ve doğum öncesi endişelerimizi yersiz tasamızı her şeyi kontrol altına alma isteğimizi düşünüyorum bir yandan..
Bu canlı tamamen her şeyden habersizken doğum ile ilgili tecrübesi bilgisi yokken bir saatten az bir sürede yavrularını dünyaya getirdi,onları yıkadı temizledi..daha fazla detaylara girmek istemiyorum..her şeyi tek başına yaptı..