Akşamdır..

Akşamdır..
Sertlerin yumuşadığı yumuşakların sertleştiği andır.
Çökme,çekme,gitmedir.
Anlardan bir tutamdır.
Akşamdır diyorum.
Günün örtüsünü yavaş yavaş soyunduğu zamandır.
Dakikaların kum saatini yarıladığı,güneşin renklerini attığı,soğuğun yaklaştığı zamandır.
Fas'ta pilavın piştiği,çöllerde kandilin yakıldığı,Yunanistan'da akşam kahvesi içildiği,Türkiye'de akşam yemeği hazırlandığı,Almanya'da işten çıkış vaktidir.

Ne saz çalabiliyorum ne de gitar.
Ama akşamdır ve her akşam beni en ince yerlerimden yakalar.
Kimi zaman Hamburg'un martılarını ekmek artıklarıyla beslerken buluyorum kendimi.
Kimi zamanÜsküdar iskelesine yeni yanaşmıştır gemi.
Kız kulesinde tek başıma çay içme hayallerini kurarak yakalıyorum kendimi.

Gelecek uzayan ömür değildir,kısalan daralan bakışımızdır aslında.
Ufkun kadardır herşey..
Burada sadece kalbim,ufkum ve ben varım.
Hiç bir engel giremez bunların arasına.
Saçmalıyor dilim sürçüyor da olabilir.
Kalemim kağıdım beni bağışla çünkü;akşamdır..
Bilemiyorum gece ne çıkarır karşıma..