Öv Beni Öveyim Seni

Blog aleminde mahalle havası vardır..bunu çok seviyorum..
Mahalle havası olduğu gibi komşuluk davranışları da doğal olarak meydana gelmektedir..Blogları ziyaret etmemiz birbirimizin yayınlarına yorumlar bırakmamız..yorumlarımızla da çoğu zaman yayın sahibini övmemiz güzel sözler söylememiz nerdeyse adet haline gelmiştir..

Elbette emekle yapılan işlere değer vermek saygı göstermek güzel bir şeydir..bazen yorumlardır blogun devamlılığına veya kapatılmasına sebep olan.
Blog yazarı yapılan yorumlar sonucu yol alır yazmaya devam eder veya blog fikrini tamamen terk edip hayal kırıklığına uğrayabilir..

Yorumları herkes sever!..
Teşvik onlar sayesinde gelir..bazen de hiç beklemediğimiz bir şey daha getirir beraberinde..ve ardı arkası kesilemez yavaş yavaş derinleşen bir hastalığa dönüşüverir.

Karşı tarafın veya okuyucuların onayını alamayan,beğenilmeyen yayınlar blog yazarını etkiler,gerilmesine ve ne yazık ki 'başarılı'blog yazarlarına karşı hased duymasına sebep olur..

Çok yorum alan,yorumlarının içerdiği ve çoğu zaman gerçeklik payı az olan satırların hissettirdiği kibir,övgünün,beğenilmenin bize verdiği zarardır..her zaman beni korkutan yorumların içinde bulunan övgüler, yaklaşılmaması gereken bir nimet gibidir bazen.

Her insan özeldir tektir birdir benzersiz olarak Allah tarafından yaratılmıştır..
Bir insanı hak ettiğinden yükseğe taşımak,halk arasında mahareti veya yeteneği sebebiyle övmek ve bu insanın bunun tadını çıkarmak hem zararlı hem de bir felakettir..

İmam Gazali'nin DİL BELASI kitabından bir kaç satır paylaşarak büyük İslam alimimizin satırlarıyla bu durumu daha iyi anlayabilir kendimizi gözden geçirebiliriz..

Haklı olarak birini yüzüne karşı övmek, onun felaketine sebep olabilir. Çünkü sevdiği kimseyi övmek, aşırılığa kaçar ve yalan karışabilir. Sevmediği kimseyi övmekte ise riya olabilir.

Bazen bir kimseyi övmekle, övülen kimse sevinir, kendini beğenir, insanlar beni örnek alsın diye gösterişe kapılabilir. Kendini diğer insanlardan üstün görebilir. Halbuki kendini aciz, eksik, günahkâr gören, kibirlenemez, salih amel işlemeye ve haramlardan daha çok sakınmaya gayret eder.

Kendisini başkalarından üstün gören kimse ise, bütün faziletlerden mahrum kalır. Övülen kimse, kendisinde bir şeyler olduğunu zanneder. Resulullah efendimizin yanında birisini övdüler. Övene, (Onun boynunu kestin, duyarsa iflah olmaz) buyurdu. (Buhari, Müslim)

Birini övmek, onun kibirlenmesine sebep olabilir. Kibir ve ucub ise, insanı helak eder. Hadis-i şeriflerde buyuruluyor ki:
(Din kardeşinden bir ihtiyacını isterken onu övmekle söze başlamayın. Böyle yapan onun belini kırmış olur.) [İbni Lal]

(Birbirinizi övmekten sakının. Çünkü övmek onu boğazlamaktır.) [İbni Mace]

(Kişiyi yüzüne karşı övmek, onu boğazlamaktır.) [İ. Ebiddünya]

Bizi öven bize iyilik etmiş olmaz. Bizi arkadan hançerlemiş olur. Onun için övenlerin sözlerine itibar etmemeli. İki hadis-i şerif meali:
(Meddahların [herkesi övenlerin, yağcıların] yüzüne toprak saçın!) [Müslim, Tirmizi]

(Meddahların ağzına toprak atın.) [İbni Hibban]

(Toprak saçmak, onu aşağı bilmek, sözlerine değer vermemektir.)

İyileri övmek uygun olmayınca, fasıkları, yani açıktan günah işleyenleri övmek hiç uygun olmaz. Bir hadis-i şerif meali:
(Fasık övüldüğü zaman Allahü teâlâ gazaplanır.) [İbni Ebiddünya, Beyheki]

DİL BELASI kitabını temin edip okumamız gerekir diye düşünüyorum..hayatımızın her alanını şekillendiren İslam ve her davranışımızın nasıl olması gerektiğini bizzat kendi yaparak uygulayarak gösteren Efendimiz Muhammed Mustafa (s.a.s)en iyi model en iyi rehberimizdir..

Tevazu Allah'ın en sevdiği davranışlardan biri olsa gerek..Tevazu insanın en nefis elbisesi olsa gerek..