Isiga tutsam nemini alsam..
Gunese sersem tazeligini kurutsam
Atese tutsam govdeni soldursam..
Yok edebilir miyim seni zaman?
Toprakla oynayan cocugum hala
Hala coraplari islanmis okul cocuguyum
Kar yagmis kartopunu eline almis
Koy yollarinda camurlarda dolasan cocugum hala
Tek bacakli bebegime evin bir kosesinde elbise dikiyorum
Komsumun gorecegini bile bile zilleri caliyorum
Bakkala ugrayip annemin istedigine ek olarak gofretimi aliyorum
Insanlarin kotulugunu goruyor,iyi olmayi ogretiliyorum
Yanimda boyu omzuma yaklasan cocugum yuruyor
Elini degil,elimizdeki cocuklugumuzu tutuyorum
Gitmeden gidecegimden eminim,biliyorum
Zaman sana karsi koyamiyorum
Omur..
Kalbimi her seferinde carmiha gerercesine incitme yuregimi
Kayma boyle ellerimden,tutunacagim karbeyaz bulutlarim yok artik
Yok artik eskisi gibi safligim,hovardaligim,takmazligim
Cekip cikar bileklerimden bu kelepceleri
Beynimdekileri soldurmadan gec ustumden..
Kalbimdekileri sifirlamadan alsin toprak beni..
Toprak kalbimdekilerle sakla kasiklarinda beni..
Omur degil..gun..ne birakti avucuma?...
Insan..
Garipsin insan..
..
Dogum günümde okuduğum bu satırların ne manidar oldu benim için... Zaman!
YanıtlaSilCANIM GECENİN BU VAKTİNDE ÇOK İYİ GİTTİ
YanıtlaSilSAĞOLASIN VAROLASIN
HAYIRLI GECELER
ALLAHA EMANET OL
Çok güzel desem?
YanıtlaSilÇok başarılı desem?
Tam da her şeyi anlatıyo desem?
Üstüne sakız aldığımız bozuk paralar gibiydi biraz.
YanıtlaSilKavramı garip; zaman..
Çok çok güzel olmuş..