Büyük lokma ye ama..

Her akşam kapısı önüne toplanan gençler hakkında kılık kıyafetine,konuşma şekline tavırlarına ve hareketlerine söyleyecek bir sözü mutlaka olurdu Hilmiye hanımın..
her ne kadar da gün boyunca havanın iyi olmasına rağmen kapı önüne çıkma fırsatı olsa da,özellikle de bu saatlerde sokağın sakin ve sessiz oluşu dışarıda oturmaya daha müsait gibi görünüyor olsa bile akşam vakti sokağa çıkmayı mahalle gençleri gibi kendisinin de tercih ettiği bir şey olurdu..

-Özlem hanımın kızı soyunabildiği kadar soyunmuş yine.
-Hanifenin kızları da ne hikmetse en kısa eteklerini giyerler en dar bluzları geçirirler sırtına baksana
-Münirenin kızı her çiğneyedurur sakızı,sanırsın ki onunla uyur onunla kalkar mübarek kız.
-Oğlanlar en yakınmahallelerden en uzak köylerden gidecek başka yer bulamaz sadece buraya gelmek için yaşarlar..türünde yorumları olurdu..

Kapısı önü bakkalın tam karşısıydı gençler her akşam orayı mesken etmiş yiyeceklerini içeceklerini ellerine alır gecenin geç saatlerine kadar sokağı çiğdem çöpleri içecek kutuları cips paketleriyle kirletir konu komşudan bolca azar işiterek hacı ile hoca amcalara nutuk çektirerek hadisler hatırlatarak yola getirilme eylemleri yaz mevsimi boyunca devam ederdi..

Hilmiye hanım tümünden en çok rahatsızlık duyandı bu duruma..
Bazen su ile ıslatırdı gençleri uzaklaştırmak için kapısından..
Bazen yüzlerine söylerdi en ağır sözleri.
Çoğu zaman aşağılar çoğu zaman küfrü basardı hiç çekinmeden..

Sırtını döndüğü gibi bir kaç dakikalığına susturulmuş gençler arasında kendisi hakkında olumsuz yorumlar alaylı gülüşmelerin sesleri kıs kıs gülmeleri işitebiliyordu yakınlarda olanlar..

Her yaz her akşam süregelen bir haldi bu..
Hiç bir kızı beğenmez hiç bir oğlana hoş söz söylemez..
Yüzlerine hakaret gözlerine aşağılama oklarını fırlattı durdu..

Hilmiye hanımın iki erkek çocuğu vardı o zamanlar..
Harun ile Beşer..
Mahallede vucüt bulan tüm bu olaylar yaşanırken torunları henüz çok küçük yaştalardı..

Büyüğü sekizine yeni girmişti..
Hilmiye hanıma göre mahallede olan tüm çocukların tüm gençlerin mutlak bir kusuru mutlak bir hatası edebi bir boşluğu ahlaki bir bozukluğu vardı.

Ta ki çocukları büyüyene dek..
Ta ki çocukları evine kendisine danışıp sormadan en açık saçık giyinen,Hilmiye hanımın en çok kınadığı ve yadırgadığı tarzda giyinen ve davranan utanma ve edebin çok uzağından büyüdüğünü yetiştiğini haykıran davranışlara sahip gelinleri kapısından içeriye girene dek..

O derece açık saçık giyinirlerdi ki..gözlerini kaldırıp bakmak zor güç belaydı herkese..
Hilmiye hanımın hatrına selamları alınırdı Hilmiye hanımın hatrına halleri sorulurdu sorulmasına amma..

Çocuklarını kapısı önünde büyütenler,Hilmiye hanımın ağır hakaretlerini çocuklarına söylediklerini duyanlar kıs kıs güler kalplerinde büyük bir memnuniyet hissiyle ''İyi akşamlar Hilmiye hanım'' diyerek adaletin yerini çok güzel bir şekilde yerini bulduğuna inanarak mutlu oluyorlardı...


Konuşmasına konuşur insan,yargılamasına yargılar belki ama..
Arkasına bakmadan,yanında yetişeni hesaba katmadan büyük konuşmadan büyük lokmayı ağzına sokmayı da ihmal etmemeli veya en doğrusu usulüne göre uyarmalı veya sonsuza dek susmayı bilmeli...




Dipnot:Hikayede geçen olay gerçek karakter isimleri ise hayali üründür.