Veda

Yürüdüğümüz yollar gibi olsa günahlar..
Bu yaşımıza kadar yürümüş olduğumuz her yolu her sokağın sayısını bilebilir aklımızda tutabilirmiyiz?
Hesabını bu şekilde yapmaya kalksak günahlarımızın hesaplayabilir tam bir sayı verebilirmiyiz?

Şurada başladılar diyebilirmiyiz?..
Kaç insan hatırlar ilk günahını..kaç insan hatırlayabiliri veya bilebilir en son işlediği günahını?

Defterimizdeki sevapların miktarını günahların ve kusurların sayısını bilebilirmiyiz?
Bilgimize sunulmayan bu tür bilgilerin yeri başka bir alemde verileceğini bilebilsek yürüdüğümüz zeminin kayganlığının farkına varmamıza kafi olabilir mi?

Ne zaman işlendi ilk günahımız,bilmiyoruz.
Ne zaman işlendi son günahımız onu da bilmiyoruz.

Değişebiliriz ama..
üzerimizdeki bu giysiyi değiştirebilirz..

Hemde çok güzel bir yola girebilir adımlarımızı saya saya ilerleyebiliriz..

Sırtımızı tüm günah ve hatalarımıza çevirebilir tümüne silgi çekebiliriz..
Alışmış kulaklarımız tövbelere..temizlenme ve arınmalara..

Diyelim ki günahlı yanımızı terk etmeye niyetlendi kalbimiz..
Bavullarımıza doldurduk tüm endişelerimizi,tüm günahlarımızı çekmecelerden çıkarttık odamızın ortasına attık.
Yer dolunca pencereyi açtık sokağa fırlattık.
Hepsini..
Kimimizin günahları odayı,evimizin önünü bulunduğumuz mahallenin sokaklarını,mahallemizin bulunduğu şehrin her yerini doldurdu..

Bu karmaşa ve bu dağınıklık içinden yürüyerek çıkıp utanan kalbimizi de o günahların içinde bırakıp veda edebiliriz yaşananlara..
 Tüm günahlarımıza,kusurlarımıza,açıklarımıza veda edebiliriz..

Çünkü..

Tövbe vedadır..
Utanç dolu mahcup ve korkutulmuş bir hayattan kopma isteğinin ve niyetin canlanması ve tatbik edilmesidir yanısıra..

Tövbe vedadır..
Günahkar bir elbiseden kalbi ve ruhu soymadır..

Tövbe vedadır..
Giderken ardına tonlarca rahmet suyu dökülen bir uğurlamadır..