Dur bir dakika..
İnatlaşmaya ne gerek var..
Hayat bize istediğimiz kadarını değil,Allahın takdir ettiği kadarını verecektir..
Hayatın tamamını kabul etmektir aslolan..
Yani evin varsa şükret..boyası yettiği yere kadar olsa da olur..
Çoğu zamansa boya değil,arzuladığımız yükseklere göre yaratılmamış ellerimizin küçüklüğü kollarımızın kısalığıdır yetmeyen oysa..
Fıtratımızda olmayanı arzulasa da nefs..
Nefsin arzusunu değil..insan olmanın sınırları içinde yaşamayı kabullenmek olsa gerek doğallık..
Yüz dayadığımız kapılar ses verdiğimiz pencerelerden cevap gelmeyebilir her zaman..
Evine dönmeyi bilmeli insan..
Kapısı dar..girişi eğri duvarları penceresiz olsa bile..
Sahip olduklarımız gerçekten çok fazla..
İçini doldurmamız dileğiyle..
Gözlerimin içine bakarak gülümse bana :)
Hayırlı cumalar ..
çok güzel bi paylaşım doğrulardan kaçmamak lazım....
YanıtlaSilMavi hiç bu kadar güzel gelmemişti gözüme....
YanıtlaSilBence de o ne güzel bir mavi öyle.
YanıtlaSilFotoğraflar da yazı da çok güzeldi ellerinize sağlık.
Kesinlikle hayat çok kısa
YanıtlaSilkalp kırmaya fesatlanmaya hiç mi hiç gerek yok
boşş uğraşlar
görseller nefis
altınaki ve insanı kendine getiren satırlar daha da nefis...
sevgiler