Yalniz suruculer

Arabadayiz..
Son surat gidiyor araclar..herkesin kosusturmasi yuzunden okunuyor,goruyorum.
Arabanin camina dayayarak yuzumu onlara daha yakin olma arzusu ile yuzlerine daha yakin olmaya calisiyorum.
Herkes ozguvenli asil ve ciddi duruyor direksiyon basinda..konsantre olmuscasina suruyorlar araclarini..
Siyah,beyaz,mavi arabalar ruzgara tas cikartircasina esip geciyorlar aracimizi..

Ne saga bakiliyor ne sola..hep one hep ufka..
Sanirsin ki karsida bir hazine sandigi acilmis butun ihtisami ve var gucuyle parlamakta..sanirsin ki soforlerin cabasi o isiga bir an evvel ulasmak sanirsin ki azimleri bir an evvel o hazineye konmak,sahip olmak..
Saatte 100 hatta 120 bazen de 140 kilometreyi bulan surat hizi onlari etkilemiyor olmali ki istiflerini bozmuyor hic kimse..
Kimsenin yuzunde en ufak tebessum yok..
Cevredeki doganin guzelligi ve gectikleri yemyesil yerler,agac isik ile dolup tasiyor..kimse donup bakmiyor kimse cevirmiyor basini..
Durmadan degisiyor manzara ama farkeden yok..
Yanimizdan gecen her arabanin icindeki insan sayisi:1.
Yalniz oluslari bilincli bir secim mi yoksa bilincli olarak mi tek bu insanlar?..
Hayatta da oyleler mi?..yoksa onlari bekleyen birileri var mi evde?
Nereye gidiyorlar neden gidiyorlar..neden bu hiz ve neden arabanin geri kalan koltuklari bos?
Herkes kaldigi mahalleden veya apartmandan veya siteden birilerini alsa veya oturup konusulsa haftalik bir toplanti esnasinda kim nereye gider nerede calisir beraberce cikilsa yola ve sohbet ile veya muhabbet ile dolsa yollar azalmaz mi trafik?..
Kisi basina bir araba olacagina neden insanlar grup halinde gitmezler,her gun gidilecek olan ayni yere?
Neden yalniz basina yuklenerek direksiyona surulur hayat ve neden kendi rahatliklari daha onemlidir komsuluktan paylasmaktan veya cevrenin temiz olusundan?..
Neden?
Ben nefse bagladim..sen istedigin yere tutturabilirsin..ama gercegi degistiremezsin..bende oyle..