Sadaka

Zenginin sampuanindaki meyve miktari,fakir bir insanin tabagindakinden coktur..

Kizimla doktora gidiyoruz..sokakta elinde bebegi yaninda biberon onunde bir yogurt kasesi bulunan genc bir bayan gordum..

Kizimla yanindan gecerken onlari gorur gormez cebimde bir kac kurus var mi diye dusunmeye basladim..

Onlarin yanindan gecerken hallerine uzuldum..uzun uzun bakmamaya calistim..bir an evvel onlarin onunden gecerek uzaklasmaya calistim..

Sadaka veremedim..cunku bir kac kurus uzatmaya utandim..kimbilir belki de o elindeki yogurt kasesini orada tutmaktan coktu utancim..

Utandim kizimin uzerindeki giysilerin deliksiz ve temiz olusundan.

Utandim ustum basimin duzgun olusundan.

O bayan biz onunden gecerken ne dusundu ne hissetti bilmiyorum..

Belki de kahroldu bir iki kurusu yogurt kasesine birakmayi cok buldugumu dusunmus de olabilir..

Oysa ki kahrolusumdu yanindan hizlica uzaklasmama sebep olan..

Bizim uzerimizdeki hakkini bir kez daha calarak kactim oradan..

Elbette ki onun bebegiyle orada olusu bizim yuzumuzdendi..

Elbette ki insanligimizi uyusturmasaydik,nefsimizi ilahlastirmasaydik olmayacakti boyle insanlar veya en azindan sayilari daha az olurdu..

Suphesiz giydiklerimde onun da hakki vardi..

Suphesiz kizimin giydiklerinde de o bebegin hakki vardi..

Sabahtan bu yana aklima geldikce uzuluyorum..

Sebebi ise..

Evimdeki esyalar..

Elbette..bunlarin icinde de o bayanin ve o bebegin de hakki var..ve ben onlarin haklariyla yatiyorum kalkiyorum,yiyorum iciyorum,yasiyorum..