Hz.Eyyub (a.s) gayet akilli,temiz,hilim sahibi,hikmet ehli biriydi..
Sam topraklarinda 3 hanimi ve 12 cocuguyla birlikte yasardi..merhametli ve cok omertti.Fakirler,yoksullar,miskinler,kimsesizler her gun kurdugu sofralarda karinlarini dogururdu,esini kaybetmis dul kadinlarin oksuzk almis cocuklarin adeta kolu kanadiydi..
Rahmet adindaki hanimi Hz.Yusuf (a.s)'in torunlarindan biriydi..guzelligi de soyundan geliyordu..
Cok sadik,merhametli bir hanimdi.
Soyle ki Hz.Eyyub (a.s) hastalaninca,butun vucudunda yaralar hasil oldu..her yara irin toplayarak icinde birer kurt barindirdi.
Rahmet disinda diger hanimlari kendilerini bosamalarini isteyince Hz.Eyyub (a.s)istediklerini verdi.
Rahmet Hz.Eyyub'un yanindan ayrilmayan tek hanimiydi..
Hz.Eyyub (a.s)bu halini bilen komsularin yakinlari hanimi Rahmet'e onu evlerinden cikartip baska yere goturmelerini soylerler,bununla da kalmayip gitmedikleri takdirde kendilerini kovarak uzaklastiracaklarina dair cesitli tehditler savururlaar.
Rahmet Hz.Eyyub (a.s)'i sirtina alarak koyun disina cikartir..harabe bir ev bulup orayi evleri bellerler kisa bir sure orada kalirlar..
Orada olduklarini goren insanlar bu durumdan yine rahatsiz oldular,hastaligin cocuklarina kendilerine gececek korkusuyla Hz Eyyub (.s) ve esi Rahmeti bu harabeden de ettiler..
Nihayet Rahmet kimsenin olmadigi aciklik bir yerde cali cirpi toplayarak ahsap bir ev insa etti..Hz.Eyyub (a.s) sirtini bir tasa yaslayarak yiyecek aramak icin en yakin koye gitti..
Kisa surecek olan bir ekmek karsiliginda calisabilecegi bir is bulup gun boyunca calisir elindeki ekmegi alarak evine gider sevgili esini doyurur gecimlerini boyle saglarlardi..
Gunlerden bir gun Rahmet'in kimin hanimi oldugunu ogrenen is veren Rahmet'i isten kovar..Rahmet uzgun Rahmet caresiz bir sekilde bir ekmek karsiliginda yapabilecek isleri yollari aradi..derken ekmek pisiren bir kadini gordu,yanina yaklasip kadindan ekmek istedi..
Kadin saclarindaki bir orgu karsiliginda kendisine ekmek verecegini soyleyince Rahmet saclarinin bir orgusunu kesrek ekmege karsilik olarak verdi..
Hz.Eyyub (a.s) hastaligi butun vucudunu kaplamis kurtlarin yiyebilecegi et parcasi kalmayinca kurtlar dilini ve kalbini isirinca Hz.Eyyub(a.s)Allah'a yonelerek:Ey Rabbim,kalbim senin muhabbetinle dilim senin zikrinle mesgul oldugu muddetce senden gelen her belaya sabrederim dedi.
Fakat bu iki aza gidince ayrilik meydana gelir.Ben ise senden ayrilmaya asla sabredemem.Sen merhametlilerin en merhametlisisin,dedi.
Bunun uzerine Allah (c.c)Hz.Eyyub'e vahyetti..
Ey Eyyub!Dil benim,kalp benim,kurt benim aci da benden;peki bu sizlanma niye?dedi.
Eyyub'un sizlanmasinin sebebi diliyle Allah'i artik zikredemiyor hale gelebilmesiydi,kalbinin Allah'i anamaz hale donusmesiydi..
Sonra Allah bu iki kurdu Hz.Eyyub'un bedeninden dusurdu.Birisi suya birisi topraga dustu.Suya dusen suluk oldu ve hastalar gelip bunlardan sifa bulurlar.Topraga dusen ise ari oldu,bu ari bal yapmaya basladiginda insanlar da ondan sifa alirlar..
Bunun ardindan Cebrail a.s elinde iki nar ile gelir Hz.Eyyub (a.s) bunlari yemesini soyledi..Hz.Eyyub (a.s)narlari yiyince eski sihhatine kavusmus oldu..
Kolayliklar dilerim..
Hz.Eyyub (a.s) gayet akilli,temiz,hilim sahibi,hikmet ehli biriydi..Sam topraklarinda 3 hanimi ve 12 cocuguyla birlikte yasardi..merhametli ve cok omertti.Fakirler,yoksullar,miskinler,kimsesizler her gun kurdugu sofralarda karinlarini dogururdu,esini kaybetmis dul kadinlarin oksuzk almis cocuklarin adeta kolu kanadiydi..Rahmet adindaki hanimi Hz.Yusuf (a.s)'in torunlarindan biriydi..guzelligi de...