Bilmem

Duy diye yazmak da istedim..buz kırağını geçtim..elime bıraktığın çiçekleri saymak istedim ..

Aylardan Ekim gün sayısı 18..

Kimse yok gözü açık olan evde..ya birileri yoktur ya birileri uyumuştur.
Nefesim dolaşır havada ve ay zannediyorum ki hilal olmalı bu günlerde..uyuyor muyum?..donuyor muyum,bilmem.
Ya susuz olmalı bir yanım ya da harıl harıl yanıyorum,bilmem.
Uzağa çekilenlere bakıyorum bakıyorum hislerimi duygularımı tartarak..ne kadar benimdi diyor muyum,bilmem.
Hayat kirli ve pis bir yanı ise nur ve pür ve ak ve pak..hangi yanında duracağını seç diyor kalbim.
Avuçlarım açık ve uzanmış ellerim ve nicesini dilediğim halde bir kez daha bir kez daha diliyor istiyor dileniyor ve bekliyorum,ümidim eskisi gibi mi,bilmem.

Allah'ım..

Ruh kahramanım uğruyor mu evime geceleri,gündüzleri?.
Gündüzleri geceleri bırakıyor mu evime ve canıma ve kanıma ve ruhuma güzelliğinden bir damla güzellik ..bilmem.
 Meleklerin neleri kayıt ediyor varlığım neyi kayıp ediyor,bilmem..

Elimdeki defterlerin her sayfa satırı dolu..her duyguma bir cümle atfettim..anlatabildim mi onu da,bilmem.

Muhtacım ışığına..umuduna..omuzlarımı örtecek şefkatine

Dibim tuttu..yandı şekerim,demim çekildi..neden?

İşte onu da,bilmem...

Bir iç çekişin kelimelere dönüşmüş halidir okudukların sen ne anladın,bilmem...


..