Çamaşır ipi

 Sabahları temizliğe girişirdi Ayşe abla..önce evin içini temizler..süpürür tozunu alır ardından da balkonu yıkamak için üzerini değiştirir paçalarını sıvar eline hortumu deterjan dolu bir kova bir de fırçasını alarak parmaklıkları ve fayansları fırçalamaya başlar..
Balkona çıkınca yaptığı ilk iş yan komşusunun bahçesine bakmak..
Evleri yanyana..bir duvar ayırır onları..
Onun kapısı çarpınca komşusunnda duyulur hatta komşusunun da kapısı hafifçe titrer o derece..
Yatağı biraz itse o da duyulur..çeşmeleri açsa musluğu akıtsa kanalizasyona akan suları duyulur..
Kapı komşu dediğimiz olay işte..
Komşu yaşlı yalnız kalmış bir bayan..

Kişiliğine dair söylenecekler az..karanlık kişilik deriz ya ondan..ama içini göremediğimiz için karanlık,kötülük anlamında demeyelim..diğer komşular dese de biz demeyelim..
Hortumu ele alarak dikkatlice yıkar fayanslarını balkonun..gözü hep komşusundadır..Bir kaç metre ileride ağacın altında oturmaktadır..sessiz ve yalnız..
Ayşe abla balkonu bittirip merdivenlere başlayınca komşusu plastik beyaz sandalyesinden kalkar evin içerisine girer önce koyu mor ardından da mavi battaniyeyi çamaşır ipine atar..
Havalandırmak amaçlı..
Battaniyeleri daha erken saatlerde havalandırmışsa kuru çamaşır asar çamaşır ipine..pazardan alınmış yaşlıların yaz kış giydikleri yeleklerini veya baş örtülerini..
Hiç bir şey bulamadıysa da toz bezlerini asar çamaşır ipine..kuru vaziyette..
Ayşe abla korkulukları fırçalarken temizlemek için üzerindeki tozları sulara hakim olamadığı için komşusunun asmış olduğu eşyalara kayıyor sular..
Battaniye,yelek,her hangi bir giysi,baş örtüsü veya kuru toz bezleri ıslanıyor böylece..
Komşusu bir kaç metre ileride oturur ve bunu görünce sandalyeden sinirli bir şekilde kalkar..
Ayşe abla geleceği bilir bu durumlarda..yaşanacakları da..
Komşusu çamaşır ipine asmış olduklarını toplamaya başlar,sinirlidir..
Küfretmeye başlar,beddua etmeye başlar..kızmıştır..dişleri ardından sızan sözlerde kelimelerden çok öfke vardır..
Ayşe abla bir söz dahi söylemez bu durumda..
Komşusu ikisi için de konuşmuştur nasılsa..

Kahve içiyoruz..
Sinirlidir Ayşe abla..kızmış,çok.
Sen görüyorsun Sevgi..sen görüyorsun nasılsa dememe gerek var mı?
Ne zaman yıkamaya kalksam balkonumu asar kuru eşyalarını çamaşır ipine..
Sabah olsun akşam olsun fark etmez..
Ne zaman balkonu yıkamaya yeltensem niyetlensem..ıslak çamaşırları var ise balkonumun altındaki çamaşır ipine asar,yerlerini değiştirir..
Canım sıkılıyor bu duruma..konuşamıyorum da Sevgi,konuşamıyorum..

Bende konuşamıyorum Ayşe abla..
Ne seni ne de komşunu savunamıyorum taraf seçemiyorum..
Ben aradakiyim,ben ortadakiyim..

Ayşe ablam kızmıştır komşusuna..
Yıllarca bir selam dahi vermemişlerdir birbirlerine..
Bir günaydın bile çıkmamıştır ağızlarından..

Karşımda ölse bir bardak su veresim yok Sevgi,dedi Ayşe abla..


Ayşe abla haklı diyorum..aralarını bulmak için az biraz girişimlerde bulunmuş olmama rağmen çamaşır ipine asılmış çamaşırların sayısı çok olduğu için o hareketler ve gerginlik anları baskın geldi..
Benim girişimim eridi kaldı aralarında..

Komşusuna kızmıştır Ayşe abla..
Karşısında ölse bir bardak suyu vermeyecek kadar kızmıştır..

Rabbim bir bardak suyu dahi verecek komşular nasip etsin..bizi de o suyu hakedecek komşulardan eylesin ..

İnşallah..