Dünya fani mi değil mi?

Pazara her gidişimde poşetleri taşımakta zorlanırım..eve gelir gelmez yerleştirmek yıkanıp doğranacakları ayırmak kaynatılacakları temizlemek ardından da hızlıca tüketilmesi gerekenleri buzdolabın ön kısımlarına yerleştirmek..
Eve aldığım gıdalar tüketilmek için buzdolabına ardından pişirilmek için tencerelere sırasıyla sofraya soframızdan midemize ve eve getirirken onca zorluğunu çektiğim ağırlığı sen vucüdüna soktun diyen olsaydı ''Benimle alay mı ediyorsun'' derdim..ne kadar enteresan değil mi?

Çiftçi toprağı sürer tohumları eker sular kazar gübreler sonra yine sular güneşten korur şefkatle dikkatle yetiştirir..
Ayrık ve zehirli otları uzaklaştırır..
Mahsülü toplar kamyonlara yükler fabrika veya çarşıya götürür satar..tedarikçiler ürünü marketlere bakkallara dağıtır..müşteriler ihtiyacı olanları alır ve bir süre sonra hepsi ilk başta bahsettiğim gibi yok olmuştur..

Bir damla su..düşmüş anne rahmine..iğne ucundan küçük iğne ucundan incecik..
Zamanla ete kemiğe bürünüyor..sonra yavaş yavaş bu su damlasından oluşan et parçasında bir şeyler hareket etmeye başlıyor..
Kalp ilk atışını atıyor..
Aylar geçtikçe diğer organları da şekilleniyor..anne rahminde duyabiliyor görebiliyor besleniyor uyuyor hıçkırıyor..
Kulaklarına su kaçmıyor burnuna su kaçmıyor ağzına su kaçmıyor..boğulmuyor..
Yorulmuyor korkmuyor üşümüyor ..
Gün ışığına çıkıyor mükemmel bir vaziyette..
Dünyaya gözlerini açtığı andan itibaren anlıyor hissediyor algılıyor karşılık veriyor..
Önce bebek sonra çocuk ardından ergen ve nihayet bir yetişkin..
Payına düşen ömür yaşanıp tükenince o su damlası ölür..gömülür..
Eşyaları yok olur yok edilir..

İçimde biriken 3 örnekti bunlar...kendime ıspatlamak için dünyanın gerçekten imtihan yeri savaş alanı olduğunu.
Herşey yok olmaya mahkum olduğunu kendime bu örneklerle izah ederim..
Başı olanın sonu da var..düşün derim..izle,gözlemle algıla ve kavra..
Ne kalıyor bunların ardından elimizde..
Tükettiğimiz gıdalardan yemek yeme zevki kalıyor..yani manevi boyutu..
Çiftçinin mahsüllerine gösterdiği özenden dolayı doğan emek kalıyor..yani manevi boyutu
İnsanın dünyaya gelip ve dünyadan ayrılacağı ana kadarsa elinde ne kalıyor?

Amelleri..

yani manevi boyutu..