Güzel ölüm

Doğa yavaş yavaş kendini kış mevsimine göre ayarlamaya ve dönmeye başladı..yürüyüşe çıktık bu gün..nereye baktımsa bir başka güzel tablo çıktı durdu karşıma..sonbahar kendini böyle sevdirmeyi nasıl başardı acaba?

Sarıya,yeşile ve kahve rengine böyle bürünmeyi nerden öğrendi..

 Sular bir başka coşmayı,seslerini kalabalığın ve günlük telaşında içinde böyle duyurmayı nerden öğrendi..

 Ağaç gövdesiz dalsız belki ama başka canlılara ev sahipliği yapmayı nerden öğrendi..kendini bittikten sonra dahi faydalı ve olmazsa olmaz kılmayı nasıl başarabildi..

Yakından bakmak başka güzel resimledikten sonra bakmak başka güzel,gerçek misin yoksa değil mi diye diye yapraklar ve otlar düşündürmeyi nerden öğrendi..

Doğa ölüyor oysa yapraklar dökülüyor toprağa düşüyor çürüyüp toprağa karışıyor,bir sonraki bahar bitecek otlara gübre oluyor besin gıda oluyor belki de toprağın altında yaşayanlara fayda olacaktır kim bilir..belki de ağacın kökleri tekrar içine çekecektir gövdesine sindirerek bir sonraki baharda dallarında yemyeşil taptaze bir yaprak olarak geri dönecektir kimbilir....bunlar iç çekişleridir..son demleri,son anları..akşam üzeri de inceden bir yağmur başladı..damlıyor,ıslatıyor şimdi..bu gün yürüyüş yaparken doğaya baktım uzun uzun..ve içimden sorguladım..cevapsızlığım ve hayranlığımla evime döndüm..

Ölümü bu kadar güzel kim gösterebilir..?

Ya Rabbi...Bir ölüm..bu kadar mı güzel resmedilebilir?..

..